مرگ تدریجی اخــلاق

مرگ تدریجی اخلاقی در این فضا.

که این مرگ تدریجی، علتی ندارد جز فراموشی خدا!

اینجا ذکر چند نکته قابل توجه است:

اول اینکه تخم مرغ دزد، شتر دزد میشه!

کسانیکه کارشان به کثیفترین کارها میکشه، از ابتدا اینکاره نبودند، بلکه شاید اولش با رد و بدل کردن چند پیغام احساسی و توأم با گل و سپس قلب و سپس بوس و ... همراه بوده و در نهایت به ناکجا آباد کشیده شدند!

باید حواسمون باشه، مباحث دنیوی و شهوانی هیچ وقت سیرمونی نداره!

قال الصادق ( علیه السلام ) : مَثَلُ الدنیا کمثَلِ ماءِ البَحْرِ کُلَّما شَرِبَ منه العطشانُ اِزْدادَ عَطَشاً حتّی یَقْتُلَه؛

مثل دنیا مانند آب دریاست که شخص تشنه هرچه از آن بنوشد تشنگی اش بیشتر میشود تا سرانجام او را میکشد(المحجة البیضاء ج 5 ص 367)

فواید تلاوت قرآن کریم

قرآن کریم برترین و مهمّ ترین نعمتی است که خداوند به انسان ارزانی داشته است. چنان که در آیات نخستین سوره ی الرّحمن می فرماید: « الرَّحْمَنُ عَلَّمَ الْقُرْآنَ خَلَقَ الإنْسَانَ عَلَّمَهُ الْبَیَانَ.»[1]

انسان تنها در سایه تعلیم خداوند و دریافت و تلقّی قرآن به کمال نهایی خود می‌رسد.[2] چون قرآن سرچشمه همه ی مواهب و وسیله ی وصول به هر نعمت اعمّ از مادّی و معنوی است و با این که در واقعیّت و نظام خلقت، انسان بر نزول قرآن تقدّم دارد ولی خداوند به خاطر اهمیّت قرآن کریم در این آیات آن را مقدّم داشته است.[3]

یکی از اساسی‌ترین مأموریت‌های پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ تلاوت قرآن بر مردم است.[4] تا از فروغ آن شعله گیرند و از چشمه آب حیاتش جرعه‌ها نوشند. بنابراین اوّلین مرحله ی بهره‌مندی از قرآن کریم قرائت و تلاوت آیات آن است. در این مقال به اختصار به پاره‌ای از خواص تلاوت قرآن کریم اشاره می شود:

1. تکلّم با پروردگار:
قرآن کریم نامه پروردگار است و راه انس با او، خواندن نامه اوست، زیرا به فرمایش امام صادق ـ علیه السّلام ـ : خداوند خود را در کلامش به مردم نشان داده است.[5]

2. بهره گیری از هدایت ‌های قرآن کریم:
تلاوت قرآن کریم، مسیر هدایت و تکامل معنوی را هموار می‌سازد. زیرا به وسیله ی قرائت و تلاوت قرآن کریم، با اوامر و نواهی و دستورات خدا آشنا شده و سعی می‌کند به آن چه فرموده است عمل کند و از آن چه نهی کرده است، دوری جویید. مؤمنان راستین قرائت و تلاوت قرآن کریم را مقدمه ی عمل می‌دانند. امام صادق ـ علیه السّلام ـ تلاوت راستین را عبرت گیری از قرآن کریم، گردن نهادن به اوامر و عمل کردن به احکام آن می‌دانند.[6]